زيان زدن به خود











زيان زدن به خود



اميرالمومنين عليه السلام مردي را ديد که به منظور زيان رساندن به دشمن خود در کاري مي کوشيد که ابتدا زيانش به خودش مي رسيد. پس به او فرمود: تو مانند کسي هستي که نيزه به پهلوي خود مي کند تا رديف خود را بکشد.[1] .

مؤلّف:

عداوت و دشمني گاهي به حدي مي رسد که مصداق فرمايش آن حضرت مي شود مانند عداوت عبدالله بن زبير با مالک اشتر که در مبارزه جنگ جمل، آنگاه که هر دو بر زمين افتاده و مالک بر روي سينه عبدالله نشست، عبدالله فرياد برآورد: مرا و مالک را بکشيد!

مالک مي گويد: تنها سبب نجات من اين شد که عبدالله مرا به مالک معرفي مي نمود و من نزد مردم به اشتر معروف بودم و اگر مرا به اشتر معرفي مي نمود حتما مرا مي کشتند، و سپس مي گويد: به خدا سوگند من از سادگي او بسي در شگفت بودم که کشتن من با کشتن خودش چه سودي برايش داشت.[2] .









  1. نهج البلاغه، حکمت 296.
  2. شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 1، ص 88.