زن بدكار











زن بدکار



ام قيان، زني پاکدامن بود، او در زمان خلافت امير مومنان علي عليه السلام زندگي مي کرد. روزي مردي از اصحاب حضرت علي به نزد ام قيان رفته وي را افسرده خاطر ديد، از او سبب پرسيد؛ وي گفت: کنيزي آزاد شده داشته ام از دنيا رفته او را دفن نموده ام و زمين دوبار او را بيرون انداخته است. پس نزد اميرالمومنين عليه السلام رفته و او را از ماجرا خبر دادم. آن حضرت فرمود: زمين يهودي و نصراني را در خود نگه مي دارد چگونه آن زن را نمي پذيرد. علتي جز اين ندارد که بندگان خدا را به عقوبت خداوند يعني آتش عذاب نموده است. سپس فرمود: اما اگر مقداري از خاک قبر مسلماني در قبرش ريخته شود، آرام مي گيرد، و چون چنين کردند قرار گرفت. ام قيان مي گويد: من از حال زن پرسش نمودم معلوم شد که او زني بدکاره بوده و فرزنداني که از راه زنا زاييده در تنور آتش انداخته، سوزانده است.[1] .









  1. فروع کافي، ج 7، ص 370،. من لا يحضر، کتاب الحدود، باب تحريم الدماء، حديث 23.