تفصيلي درباره فدا دادن
اصبغ بن نباته مي گويد: اميرالمومنين عليه السلام درباره ياران خود که در دست کفار اسير شده بودند حکمي دقيق فرمود، که هر کدام از آنان را که زخم در پشت سر داشت از او فدا نمي داد و مي فرمود: او از جنگ فرار کرده است. و هر کدام را که از پيشرو زخم داشت براي او فدا مي داد و آزادش مي کرد.[1] .