اين حکم خداست
ابوبکر گفت: اعرابي از شما گواه مي خواهد. عمر نيز از آنجا عبور مي کرد و سخنان ابوبکر را در آن باره تکرار نمود. در اين موقع علي عليه السلام از دور نمايان گرديد، پيامبر صلي الله عليه و آله به اعرابي فرمود: قبول داري اين جوان که مي آيد بين ما قضاوت کند؟ گفت: بلي. حضرت علي آمد، اعرابي ادعاي خود را مطرح کرد. اميرالمومنين عليه السلام به اعرابي فرمود: شتر را به پيامبر تسليم کن! اعرابي اعتنا نکرد تا اين که آن حضرت سه بار گفتار خود را تکرار نمود ولي نتيجه اي نبخشيد، در اين هنگام علي عليه السلام اعرابي را با يک ضربه شمشير، دور کرد. پس اهل حجاز گفتند: که با آن ضربه، سر او را پراند و اهل عراق گفتند: عضوي از او را قطع کرد. و آنگاه علي عليه السلام به پيامبر عرضه داشت: يا رسول الله! ما شما را در وحي تصديق مي کنيم چگونه در چهار صد درهم تصديق ننمائيم؟!.[1] . و در خبري آمده: که پيغمبر صلي الله عليه و آله به ابوبکر و عمر رو کرده و به آنان فرمود: اين حکم خداست نه آنچه که شما به آن حکم کرديد. مؤلّف: گرچه اميرالمومنين عليه السلام از صنايع حيرت آور خدا و نفس پيغمبر است و محال است که آن دو و ديگران به مقام و منزلت او برسند همچون ثري و ثريا الا اين که آنان به قدر ساير صحابه پيغمبر صلي الله عليه و آله هم توجه نداشته اند. و اين خزيمه بن ثابت است که در نظير چنين قضيه اي براي پيامبر گواهي ناديده داد، و پيامبر به وي فرمود: چگونه گواهي ناديده مي دهي؟ عرضه داشت: يا رسول الله! ما شما را در وحي و اخبار آسماني تصديق مي کنيم، چگونه ممکن است در خبرهاي زمين تصديق ننمائيم. پس رسول خدا صلي الله عليه و آله گواهيش را پذيرفت و يک شهادتش را جاي دو شهادت قرار داد و به همين جهت ذوالشهادتين لقب يافت.
رسول خدا صلي الله عليه و آله از مردي اعرابي، ماده شتري به چهار صد درهم خريداري نموده بود، و هنگامي که اعرابي پول را تحويل گرفت، فرياد بر آورد: درهمها و شتر، مال من است. اتفاقا ابوبکر از آنجا عبور مي کرد، پيامبر به ابوبکر فرمود: بين من و اعرابي قضاوت کن!