تفصيل
اميرالمومنين عليه السلام زيانهايي را که چارپايان در اثر پايمال کردن با دست و پا وارد مي آوردند موجب ضمان صاحبانشان مي دانست و جناياتي را که به واسطه لگد انداختن وارد مي آوردند موجب ضمان نمي دانست مگر اين که کسي حيوان را زده باشد (که زننده ضامن است).[1] .