وديعه
و نظير اين خبر است روايتي که شيخ صدوق و شيخ طوسي به امام صادق عليه السلام نسبت داده اند که دو نفر بر سر دو درهم با يکديگر نزاع مي کردند، يکي از آنان هر دو درهم را از خود مي دانست و ديگري يکي از آنها را. آن حضرت عليه السلام فرمود: کسي که مدعي يک درهم است اعتراف دارد که از درهم ديگر حقي ندارد، و درهم ديگر که مورد نزاع است بين آنان بالمناصفه تقسيم مي شود.[2] . و همچنين نظير آن را شيخ کليني و صدوق و طوسي به امام محمد باقر عليه السلام نسبت داده اند که از آن حضرت پرسيدند، مردي غلامي از ديگري خريده و فروشنده دو غلام به خريدار تسليم نموده تا يکي از آنها را انتخاب کرده براي خود نگهدارد و ديگري را به صاحبش رد نمايد و فروشنده قيمت غلام را نيز از مشتري تحويل گرفته است. خريدار هر دو غلام را به طرف منزل مي برده، اتفاقا يکي از آن دو در بين راه گريخته است. آن حضرت فرمود: مشتري غلام موجود را به صاحبش رد مي کند و نصف قيمتي را که به فروشنده داده پس مي گيرد و براي يافتن غلام جستجو مي کند، اگر آن را يافت باز اختيار دارد هر کدام از آن دو را که مي خواهد نگهدارد و آن نصف قيمت را که از فروشنده گرفته باز به وي رد نمايد، و اگر غلام را پيدا نکرد از مال هر دو رفته، نصفش از فروشنده و نصفش از خريدار.[3] .
مردي دو دينار و ديگري يک دينار نزد شخصي به وديعت نهادند، يک دينار آنها تلف شد. اميرالمومنين عليه السلام درباره آنان فرمود: يک دينار از دو دينار موجود به صاحب دو دينار اختصاص دارد و دينار ديگر نيز بالمناصفه بين آن دو تقسيم مي شود.[1] .