کيميا
پرسيدند؛ صنعت آن چگونه است؟ فرمود: از جيوه روان، و سرب و زاج و آهن زنگ زده و زنگار مس سبز... بعضي گفتند: فهم ما به اين نمي رسد. فرمود: بعض اجزايش را زمين و آب قرار دهيد... عرضه داشتند: براي ما بيشتر توضيح دهيد. فرمود: همين مقدار بس است؛ زيرا حکماي پيشين بيش از اين نگفته اند تا مردم آن را بازيچه نگيرند.[1] . کليني (ره) در کافي[2] از ابوحمزه ثمالي نقل کرده که مي گويد: به همراه امام صادق عليه السلام از بازار مسگران مي گذشتيم. من خدمت آن حضرت عليه السلام عرضه داشتم فدايت شوم! اصل اين مس چيست؟ فرمود: نقره است که زمين آن را تباه نموده به صورت مس در آمده است، و اگر کسي بتواند فساد آن را بگيرد از آن بهره مند مي گردد. و از ابن خلکان نقل شده: جابربن حيان کتاب بزرگي در حدود هزار صفحه در صنعت کيميا نگاشته که مشتمل بر پانصد رساله از امام صادق عليه السلام در اين زمينه مي باشد. و نيز جرجي زيدان مي گويد: که جابر بن حيان از شاگردان امام صادق نخستين کسي بوده که اساس شيمي جديد را بنا نهاده است.
از حضرت امير عليه السلام از وجود کيميا پرسيدند؛ آن حضرت فرمود: کيميا بوده و هست و خواهد بود.