طعمه شير











طعمه شير



شيري را در گودالي دستگير کرده بودند، مردم براي تماشاي شير ازدحام نمودند، يک نفر در نزديکي گودال ايستاده بود، ناگهان قدمش لغزيد و دست به ديگري زد و دومي به سومي و سومي به چهارمي و همه در گودال افتاده طعمه شير شدند. اين ماجرا در يمن اتفاق افتاد، اميرالمومنين عليه السلام نيز آنجا تشريف داشت، خبر به آن حضرت رسيد، پس درباره آنان چنين قضاوت نمود، که اولي طعمه شير بوده و به علاوه بايد يک سوم ديه به دومي بپردازد، و دومي نيز دو سوم ديه به سومي و سومي ديه کاملي به چهارمي بايد بپردازد.

رسول خدا صلي الله عليه و آله از اين قضاوت خبردار گرديده فرمود: اباالحسن به حکم خدا داوري نموده است.[1] .

مؤلّف:

علت اين تفصيل اين است که نفر اول خودش افتاده، به علاوه افراد ديگري را با خود انداخته، از اين جهت ديه اي طلب ندارد؛ زيرا مرگش مستند به خودش بوده است. و سبب مرگ نفر دوم ممکن است يکي از سه چيز باشد، کشيدن نفر اول و يا افتادن نفر سوم و يا چهارم بر روي او که خودش عامل آن بوده است بنابراين، احتمال استناد قتلش به نفر اول 33/0 است و امام عليه السلام هم 33/0 ديه اش را به عهده نفر اول قرار داده است، و اما نفر سوم ممکن است علت مرگش کشيدن و افتادن نفر چهارم بر روي او باشد که خودش عامل آن بوده و يا افتادن نفر اول و يا دوم بر روي او که عاملش نفر دوم بوده است و امام عليه السلام نيز دو سوم ديه او را بر عهده نفر دوم گذاشته است. و اما نفر چهارم تمام علت مرگش مستند به نفر سوم بوده، بنابراين، تمام ديه اش بر عهده نفر سوم مي باشد چنانچه امام عليه السلام حکم نموده است.









  1. ارشاد مفيد، قضاياه عليه السلام في حال حياه النبي صلي الله عليه و آله ص 105. فروع کافي، ج 7، ص 286. حديث 2. تهذيب کتاب الديات، باب الاشتراک في الجنايات، حديث 2.