سرزمين بصره











سرزمين بصره



سيد رضي (ره) در نهج البلاغه آورده: حضرت علي عليه السلام در مذمت اهل بصره به آنان فرمود: ارضکم قريبه من الماء بعيده من السماء؛ زمين شما به آب نزديک است و از آسمان دور[1] ابن ابي الحديد در بيان تفسير جمله اول گفته: زمين بصره به آب دريا بسيار نزديک مي باشد و به همين جهت در اثر طغيان آب فارس دوبار غرق شده، يک بار در زمان القادر بالله و دفعه ديگر در زمان القائم بامرالله.

چنانچه آن حضرت در ضمن اخبار غيبيه به آن خبر داده است که مي فرمايد: شهر بصره غرق خواهد شد و مسجدش مانند سينه کشتي خواهد ماند، پس همان گونه شد که امام فرموده بود.

و نيز آورده: معناي دوري بصره از آسمان اين است که به وسيله رصدها و آلات نجومي ديده شده که دورترين نقاط معموره روي زمين از دائره نصف النهار ابله مي باشد، که در نواحي بصره واقع است. و سپس مي گويد: بيان اين نکات دقيق از خصائص اميرالمومنين عليه السلام است؛ زيرا از موضوعاتي خبر داده که عرب به آن آشنايي نداشته و جز دانشمندان محقق کسي به آن پي نمي برد، و اين از اسرار و غرايب بديعه آن حضرت عليه السلام مي باشد.[2] .









  1. نهج البلاغه، خطبه 13.
  2. شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 1، ص 89.