نعمتهاي الهي
آنان همگي از مال و ثروت و زن و فرزند سخن گفتند، و چون ساکت شدند پيامبر صلي الله عليه و آله به علي عليه السلام رو کرده به او فرمود: يا علي! تو هم بگو، علي عليه السلام شروع کرد به شمردن، خداوند مرا از نيستي به هستي آورد مرا موجودي زنده قرار داد، نه جامد و بي جان، مرا انساني متفکر و هوشمند قرار داد نه ابله و فراموشکار، در بدنم قوا و مشاعري آفريد که به وسيله آنها آنچه بخواهم ادراک مي کنم، در ساختمان وجودم شمع تابان خود را آفريد، مرا به آيين خودش هدايت نمود و از گمراهي نجات بخشيد، برايم راه بازگشتي به حيات جاودان قرار داد، مرا آزاد و مالک قرار داد نه برده و مملوک، آسمان و زمينش را با آنچه که در آنها هست برايم رام و مسخر گرداند، ما را زن نيافريد بلکه مرداني حاکم بر همسران حلالمان[2] و پيامبر صلي الله عليه و آله در هر جمله به او مي فرمود: راست گفتي، و آنگاه به او فرمود: باز هم بشمار!علي عليه السلام گفت: و ان تعدوا نعمة الله لا تحصوها؛ اگر بخواهيد نعمتهاي خدا را بشمريد شماره نتوانيد کرد. پس از آن رسول خدا صلي الله عليه و آله تبسم نموده و به او فرمود: گوارا باد تو را حکمت و دانش، يا اباالحسن! تو وارث علم من، و بعد از من برطرف کننده اختلافات امتم مي باشي.[3] .
ابي بن کعب در حضور پيامبر گرامي صلي الله عليه و آله اين آيه شريفه را خواند: واسبغ عليکم نعمه ظاهره و باطنه؛[1] و تمام کرد خدا بر شما نعمتهايش را چه آشکارا و چه پنهان.در اين هنگام رسول خدا صلي الله عليه و آله به حضار مجلس که از جمله آنها ابوبکر و عمر و عثمان و ابوعبيده و عبدالرحمان بود فرمود: بگوييد ببينم اول نعمتي که خداوند به شما ارزاني داشته چيست؟