فلسفه بعضي از افعال نماز











فلسفه بعضي از افعال نماز



مردي از حضرت امير عليه السلام پرسيد؛ بالا بردن دستها به هنگام تکبيره الاحرام چه معنا دارد؟

علي عليه السلام فرمود: معنايش اين است که خدا بزرگتر است، يکتا و يگانه است، مانندي ندارد، با حواس و ادراکات ظاهري لمس و ادراک نمي شود. پرسيد؛ کشيدن گردن در حال رکوع چه معنا دارد؟

فرمود: معنايش اين است که به خدا ايمان آوردم اگر چه گردنم را بزند.

پرسيد؛ معناي سجده اول چيست؟

فرمود: معنايش اين است که خدايا! تو ما را از زمين آفريده اي، و معناي برداشتن سر از سجده اين است که خدايا! تو ما را از زمين بيرون آورده اي، و معناي سجده دوم اين است که خدايا! تو ما را به زمين بر مي گرداني، و معناي برداشتن سر از سجده دوم اين است که خدايا تو بار ديگر، ما را از زمين بيرون مي آري (در روز رستاخيز).

پرسيد؛ گذاشتن پاي راست بر روي پاي چپ در حال تشهد چيست؟

فرمود: معنايش اين است که خدايا! باطل را بميران و حق را برپا و استوار نگهدار.

پرسيد؛ پس معناي گفتن امام

السلام عليکم چيست؟

فرمود: امام مترجمي است از طرف خداوند که به اهل جماعت مي گويد: شما در روز قيامت از عذاب خداوند در امانيد.[1] .









  1. من لا يحضر، کتاب الصلوه، باب 17، وصف الصلوة.