جاي بهشت ها در روز قيامت











جاي بهشت ها در روز قيامت



سه نفر از يهود به نامهاي کعب بن اشرف و مالک بن صيفي وحي بن اخطب نزد عمر آمده به او گفتند: در کتاب آسماني شما قرآن مجيد آمده: وجنة عرضها السموات والارض؛[1] بهشتي که وسعت و پهناوري آن به قدر آسمان ها و زمين هاست و در صورتي که وسعت يک بهشت تمام آسمانها و زمينهاي هفتگانه را بگيرد پس بقيه بهشتها در روز قيامت کجا هستند؟

عمر گفت: نمي دانم، در اين اثناء اميرالمومنين عليه السلام وارد گرديده به آنان فرمود: گفتگوي شما چيست؟ يهوديان سوال خود را مطرح کردند. حضرت امير عليه السلام به آنان فرمود: بگوييد وقتي که شب مي شود روز به کجا مي رود؟

گفتند: خدا مي داند.

علي عليه السلام همين طور هم جاي بهشتها را خدا مي داند، و آنگاه آن حضرت عليه السلام نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمده و داستان را عرضه داشت و در همان حال آيه شريفه نازل گرديد:

فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون؛[2] بپرسيد از دانشمندان اگر خودتان نمي دانيد.[3] .









  1. سوره آل عمران، آيه 133.
  2. سوره نحل، آيه 43. مناقب سروي قضاياه في حال حياه النبي صلي الله عليه و آله.
  3. توحيد، صدوق، باب 60، القضاء، حديث 3.