از اميرالمومنين عليه السلام درباره آميزش سوال شد، فرمود: عورتهايي با هم اجتماع مي کند، و شرمي است که مرتفع مي شود، بسي به ديوانگي شبيه است و نتيجه آن فرزندي است که اگر زنده بماند سبب آزمايش است و اگر بميرد مايه تأسف.[1] .
شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 4، ص د 546 (چهار جلدي).