خطبه بدون نقطه

و نيز خطبه اي ديگر بدون نقطه بالبداهه انشاء کرد که اول آن اين است:

الحمدالله اهل الحمد و ماواه، وله اوکد الحمد واحلاه، و اسرع الحمد و اسراه...[1] .

مؤلّف:

انشاء چنين خطبه هايي بطور ارتجال و بدون سابقه با ويژگي هاي خاصي که در الفاظ و مضامين آنها بکار رفته مي توان گفت که در زمره معجزات آن امام همام عليه السلام بشمار مي آيد، و بعضي از ادبا اگر چه ابيات و يا فقراتي بدون الف و يا بدون نقطه آورده اند وليکن بايد توجه داشت که آنان کساني هستند که سالياني دراز از عمر خود را صرف تحصيل ادبيات و قسمتي از اوقات خود را صرف ترکيب و تلفيق آن جملات نموده اند، و از محالات عادي است که کسي بتواند بطور ارتجال و بالبداهه آنچنان خطبه هايي را با آن همه درخشندگي و خصوصياتي که دارند انشاء نمايد.

و نيز خطبه ديگري از آن حضرت عليه السلام بدون نقطه نقل شده که اول آن چنين است:

(الحمدلله الملک المحمود، المالک الودود، مصور کل مولود، و موئل کل مطرود...).[2] .

---

1. مناقب، سروي، ج 1، ص 271.
2. شرح نهج البلاغه، ملا فتح الله کاشاني.