قهرمان قهرمانان جهان
بر روي شمشير عضد الدوله ديلمي و شمشير پدرش رکن الدوله و شمشير الب ارسلان سلجوقي و فرزندش ملک شاه تصوير آن حضرت نقش بسته بود. گويي آنها با نقش تصوير اميرالمؤمنين (ع) خواسته اند تفأل به فتح و پيروزي خود بزنند[1] نمي دانم راجع به مردي که هر کس مي خواهد او را از خود بداند تا شهرت و اعتبار پيدا کند يا اينکه با انتساب به وي و پيروي از او يا دوستي با وي کسب افتخار نمايد، چه بگويم؟ حتي «جوانمردي» که در بهترين تعبير گفته اند به اين معني است که: «آنچه را از ديگران زشت مي داند، براي خود دوست ندارد» نيز از صفات بارز آن حضرت است. جوانمردان عالم، جوانمردي خود را به آن پيشواي لايق نسبت مي دهند. کتابهايي [صفحه 23] که در اين باره نوشته اند، مطالب آن را فقط از او گرفته و هم به وي نسبت داده اند. آن حضرت را سرور جوانان خوانده اند و جمله معروف را که در روز جنگ احد از آسمان شنيدند دليل آن دانسته اند: لا سيف الا ذو الفقار ولا فتي الا علي؛[2] يعني: جواني چون علي و شمشيري جز ذو الفقار نيست.
نمي دانم در باره کسي که فلاسفه با همه دشمني که با پيروان اديان دارند او را با عظمت ياد مي کنند چه بنويسم؟ نمي دانم کسي را که پادشاهان فرنگ و روم (در هفتصد سال پيش) تصويرش را در حالي که شمشير در دست گرفته و آماده جنگ است کشيده اند، وسلاطين ترک و ديلم عکس او را بر روي شمشيرهاي خود در آورده اند، چگونه بستايم؟
صفحه 23.
شاه مردان شير يزدان قوت پروردگار
لا فتي الا علي لا سيف الا ذو الفقار.