پيامبر اکرم حضرت علي را به خانهء خود مي برد
خشکسالي عجيبي در مکه واقع شد. ابوطالب ، عمومي پيامبر، با عايله و هزينهء سنگيني روبرو بود. پيامبر با عموي ديگر خود، عباس ، که ثروت و مکنت مالي او بيش از ابوطالب بود به گفتگو پرداخت و هر دو توافق کردند که هر کدام يکي از فرزندان ابوطالب را به خانهء خود ببرد تا در روزهاي قحطي گشايشي در کار ابوطالب پديد آيد. از اين جهت عباس ، جعفر را و پيامبر اکرم (ص ) حضرت علي را به خانهء خود بردند.[1] . اين بار که امير مؤمنان به طور کامل در اختيار پيامبر قرار گرفت از خرمن اخلاق و فضايل انساني او بهره هاي بسياربرد و موفق شد تحت رهبري پيامبر به عاليترين مدارج کمال خود برسد. امام (ع ) در سخنان خود به چنين ايام و]ؤمراقبت هاي خاص پيامبر اشاره کرده ، مي فرمايد: و لقد کنت اتبعه اتباع الفصيل اثر أمه يرفع لي کل يوم من اخلاقه علما و يا مرني بالاقتداء به.[2] . من به سان بچه ناقه اي که به دنبال مادر خود مي رود در پي پيامبر مي رفتم هر روز يکي از فضايل اخلاقي خود را به من تعليم مي کرد و دستور مي داد که از آن پيروي کنم.
از آنجا که خدا مي خواهد ولي بزرگ دين او در خانهء پيامبر بزرگ مي شود و تحت تربيت رسول خدا قرار گيرد، توجه پيامبر را به اين کار معطوف مي دارد. مورخان اسلامي مي نويسند: