برخورد با اندوخته هاي قنبر
هارون بن عنتره مي گويد: روزي قنبر به حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام گفت: يا اميرالمؤمنين عليه السلام برخيز و به همراه من بيا که چيزي براي شما نگه داشته ام. همراه امام علي عليه السلام رفتيم. قنبر، کيسه اي پر از طلا و نقره را آورد و گفت: چون ديدم همه چيز راتقسيم مي کني و براي خود اموالي ذخيره نمي کني، اين اموال را پنهان کردم. حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام فرمود: دوست داشتم به جاي اين اموال آتش عظيمي به خانه ام مي آوردي؟ سپس همه اموال موجود رابين مسلمانان تقسيم کرد، و فرمود: سوگند به خدائي که جانم دردست قدرت اوست که به خوب و بدش مؤاخذه مي شويم.[1] .
قنبر، يکي از کارگران منزل امام علي عليه السلام بود، چون مي ديد که هرچه مي آورند حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به مسلمانان مي بخشد، و اموال بيت المال را عادلانه تقسيم مي کند، وچيزي براي خود برنمي دارد يا ذخيره نمي کند، دلش به اصطلاح سوخت و در فرصت مناسب ديگري، مقداري از ظروف طلا و نقره را در کيسه اي جمع آوري و آن کيسه را پنهان کرد که به هنگام نياز در اختيار امام علي عليه السلام بگذارد.