خاموش كردن چراغ بيت المال











خاموش کردن چراغ بيت المال



بسياري در اموال خود احتياط مي کنند، امّا در ابزار و وسائل ديگران دقّت ندارند، و در مصرف بيت المال احتياط لازم را نمي کنند، درصورتي که مسئوليّت الهي و مردمي آن فراوان است.

حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام نسبت به حفظ ونگهداري ومصرف بيت المال کمال دقّت و احتياط را داشت،

در هواي سرد با يک حوله شخصي خود را مي پوشاند و در حالي که از سرما مي لرزيد از بيت المال استفاده نمي کرد.

شمشير خود را فروخت تا مخارج خانواده را تأمين کند.

وقتي يکي از دخترانش براي روز عيد گردن بندي از بيت المال را به عاريت گرفت، ناراحت شد و کليددار بيت المال را مورد نکوهش قرار داد.

کَشْفي حنفي نقل مي کند:

در يکي از شب هاي آغازين خلافت، امام علي عليه السلام چراغي را در اطاق بيت المال روشن کرده مشغول محاسبات لازم بودکه طلحه و زبير بر حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام سلام کرده، وارد شدند و گفتند:

با شما کاري داريم.

امام فرمود:

آيا مربوط به حکومت و امور مسلمين است يا به امور شخصي شما ارتباط دارد؟

پاسخ دادند: امور شخصي خودمان است.

امام علي عليه السلام چراغي را که از بيت المال در مقابلش روشن بود خاموش، و چراغ ديگري را روشن کرد.

پرسيدند: چرا اينگونه عمل کردي؟

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام پاسخ داد:

روغن چراغي که روشن بود از بيت المال، و کار شما شخصي بود، روا نبود که روغن چراغ بيت المال در مصارف شخصي قرارگيرد، امّا روغن اين چراغ از اموال شخصي من است.

حال هر مقدار که مي خواهيد از مسائل شخصي خود بگوئيد.

طلحه و زبير به يکديگر نگاهي کردند و گفتند:

برويم، اين مرد به راه دين مي رود، و با ما معامله اي نخواهد کرد.[1] .









  1. مناقب مرتضويه ص 356، کشف حنفي - و - مناقب ابن شهرآشوب ج 2 ص 110 - و - بحارالانوارج 41 ص 116 - و - تهذيب شيخ طوسي ج 10 ص 151 - و - مجموعه ورام ج 2 ص 3 - و - الوافي ج 2 ص 81 - و - حديقةالشيعة ص 324 - و - خزينة الجواهر ص 306.