مسجد سازي در سفر جنگي
در تمامِ روستاها و دهات کوچک و بزرگ در کنار تمامِ جادّه ها و استراحتگاه ها در تمامِ بيمارستان ها و رستوران ها در تمامِ پادگان ها و قرارگاه هاي نظامي هرجا که اجتماع مسلمين حضور و تحقّق مي يابد مسجدي آباد و متناسب باهمان منطقه ساخته يا بازسازي شود، که احاديث فراواني در مسجد سازي وجود دارد. حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام در تمامِ دوران زندگي به مسئله مسجد سازي توجّه لازم داشت؛ در اُحُد، در جنوب مسجد النّبي در شهر مدينه، در محلّه مساجد سبعه، هر جا که اقامت مي فرمود، به امر مسجد سازي مي پرداخت، حتّي آنگاه که ارتش خود را براي صفّين کوچ مي داد، در طول راه نيز اين امر مقدّس را ازياد نبرد. امام علي عليه السلام و لشگريانش وقتي به شهر مرزي «هيت» رسيدند وارد شهر نشدند، آن را دور زدند و در يک ميدان گسترده در اطراف هيت، در منطقه اي به نام «اقطار» مدّتي کوتاه توقّف فرمود، و در همان توقّف کوتاه مسجدي ساخت که تا ساليان طولاني مردم درآنجا نماز مي خواندند، و مشکل عبادتگاه مردم آن سامان برطرف گرديد.[1] .
در فرهنگ اسلامي که نماز و نيايش لازمه پرورش روح آدمي است، مسجد و عبادتگاه مسلمين نيز جايگاه ويژه اي دارد، بايد: