آزاد کردن هزار برده
گاهي يک باغ را مي فروخت و پول آن را به فقراء و يتيمان مي داد، و زماني قيمت آن را براي آزاد کردن بردگان به کار مي گرفت. حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: اِنَّ اَميرَالْمؤمنينَ عليه السلام اَعْتَقَ اَلْفَ مَمْلُوکٍ مِنْ کَدّ يَدِهِ (همانا اميرالمؤمنين عليه السلام که درود خدا بر او باد، با دسترنج خود هزار برده را آزاد کرد.)[1] . چون در آن زمان هنوز بردگان وجود داشتند، گرچه راه هاي توليد برده، و برده داري با بعثت رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مسدود شد، امّا سيستم زندگي، و روابط آن روزگاران به برده داري تکيه داشت که به تدريج آزاد شدند.
حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام در کنار کار و توليد، کشاوزي و باغداري، تلاش فراوان در کمک به يتيمان و ازدواج جوانان، و اداي قرض وام داران داشت.