خنداندن يتيمان

قنبر مي گويد:

حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام تعدادي ازيتيمان بي سرپرست راشناسائي کرد وبراي آنان خرما وبرنج وآرد بادوش خود حمل مي کرد و نگذاشت که من او را کمک کنم.

وقتي وارد خانه يتيمان شديم، غذاي خوش مزه اي درست کرد وبادست به دهانشان مي داد،

و سپس با شکلک در آوردن، و صداي تقليدي از گوسفند، مکرّر بچّه ها را مي خنداند.

گفتم: يا اميرالمؤمنين، چرا چنين مي کني؟

فرمود:

مي خواهم بچّه هاي يتيم بخندند و وقتي من از خانه آنها خارج مي شوم، لبخند بر لبانشان باشد.[1] .

---

1. شجره طوبي ص 407 - و - درر المطالب.