با نخبگان و خواص
بندگان خدا! بپرهيزيد از اين که دشمن خدا، شما را به بيماري خود، مبتلا گرداند و با بانگ خويش برانگيزد. و آن گاه، راه رهيدن از آن سرنوشت را روشن مي کند که بايد از تعصّب ها، گرايش هايِ گروهي بي اساس و کينه ورزي هاي جاهلي و برتري جويي هاي بي پايه، دست بردارند: فأطفئو ما کمن في قلوبکم من نيران العصبية واحقاد الجاهلية فإنما تلک الحميّة تکون في المسلم من خطرات الشيطان ونخواته ونزغاته ونفثاته، واعتمدوا وضع التذلّل علي رؤوسکم والقاء التعزّز تحت أقدامکم وخلع التکبّر من أعناقکم...[2] . پس آتش عصبيت را که در دل هايتان نهفته است، خاموش سازيد و کينه هاي جاهليت را براندازيد که اين حميّت، در مسلمان، از آفت هاي شيطان و نخوت او انگيزش هاي وي و افسون دميدن هاي اوست. تکيه کنيد بر نهادن فروتني بر سرهاي خويش و دور افکندن گردنفرازي به زير پاها، و فرود آوردن تکبّر از گردن هاتان. [صفحه 113]
امام علي عليه السلام در کلام بلند خويش، سرنوشت ابليس را گزارش مي کند که شش هزار سال عبادت خدا مي کرد و با اشاره به جايگاه او، به نخبگاني که سابقه ي درخشاني در خدمت به اسلام داشته اند، اشاره مي کند و مي آگاهاند که مبادا به سرنوشتي مانند سرنوشت ابليس، گرفتار آيند: فاحذروا عباد اللَّه عدوّ اللَّه أن يُعديکم بدائه وأن يستفزّکم بندائه...[1] .
صفحه 113.