ستمگري
586. امام علي عليه السلام: آن که بر شهروندان خويش ستم ورزد، مخالفان خود را ياري رسانده است. 587. امام علي عليه السلام: ستم، نابود کننده ي شهروندان است. 588. امام علي عليه السلام: ستم، شهرها را ويران مي سازد. 589. امام علي عليه السلام: آن که با شهروندان خويش با ستم رفتار کند، خداوند، دولتش را نابود سازد و هلاکت او را سريع سازد. 590. امام علي عليه السلام- در عهدنامه اش به مالک اشتر-: دادِ خدا و مردم را از خود و خويشاوندان نزديک خويش و آن کس از شهروندان که دوست مي داري، بستان، وگرنه ستم مي کني؛ و آن که بر بندگان خدا ستم ورزد، خدا به جاي بندگانش دشمن او باشد، و آن که خدا با او دشمني کند، دليل او را نپذيرد و با خدا سرِ جنگ دارد، تا آن گاه که بميرد يا توبه کند؛ و هيچ چيز چون بنياد ستم نهادن، نعمت خدا را دگرگون نسازد و کيفر او را نزديک نيارد، که خداوند، شنواي دعاي ستمديدگان است و در کمين ستمکاران. 591. امام علي عليه السلام- به زياد بن ابيه-: عدالتْ پيشه ساز و از بيداد و ستم بپرهيز؛ چرا که بيداد، به آوارگي وا دارد و ستم، شمشير به ميان آرد. [صفحه 640] 592. امام علي عليه السلام: هيچ پادشاهي نيست که خداوند، به وي نيرو و نعمت ارزاني دارد و او آن را در ستم بر بندگان، به کار گيرد؛ مگر آن که بر خداوند است که آن را از او باز ستاند. نمي بيني که خداوند فرموده است: "در حقيقتْ خداوند، حال قومي را تغيير نمي دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند». 593. امام علي عليه السلام: در گردآوري ستم ها، نابودي نيرومندي است. 594. امام علي عليه السلام: آن که در حکومتْ ستم ورزد، دولتش نابود گردد. 595. امام علي عليه السلام: بدترين روش مديريت، ستمگري است. 596. امام علي عليه السلام: آن که در مملکتداري ستمگري کند، مردمان، آرزوي نابودي اش را کِشند. 597. امام علي عليه السلام: ستمِ ستمگر، او را به نابودي کشاند. 598. امام علي عليه السلام: آن که ستمگري کند، ستمش او را نابود سازد. 599. امام علي عليه السلام: ستم، يکي از دو نابود کننده هاست. 600. امام علي عليه السلام: ستم، گام ها را بلغزاند، و نعمت ها را بستاند، و امّت ها را نابود سازد. 601. امام علي عليه السلام: توانمندي را ستم از بين ببرَد. 602. امام علي عليه السلام: آن که حقّ مظلوم را از ستمگر نستاند، خداوند، توانش را بستاند. [صفحه 641]
585. امام علي عليه السلام: بدترينِ حکمرانان، کساني اند که بر شهروندان خود، ستم روا دارند.
صفحه 640، 641.