اهمّيت امنيت
402. امام علي عليه السلام: بار خدايا! تو مي داني که آنچه از ما سر زد، نه به خاطر رغبت در قدرت بود و نه جستجوي زيادي دنيا؛ بلکه مي خواستيم نشانه هاي دين را به جاي خود بنشانيم و اصلاح را در شهرهايت آشکار سازيم، تا بندگان ستم ديده ات ايمني يابند و حدود معطّل مانده، اجرا گردد. 403. امام علي عليه السلام- در عهدنامه اش به مالک اشتر-: لشکريان به اذنِ خداوند، دژهاي مردم و زينت زمامداران، آقايي دين و راه هاي امنيت اند و شهروندان، جز به آنان استوار نگردند... صلحي را که دشمنت تو را بدان فرا خوانَد و خشنودي خداوند درآن است، رد مکن؛ چرا که در صلح، آسايش سپاهيان و آسودگي تو از غُصّه ها و امنيت شهرهاست. 404. امام علي عليه السلام: مردم را چاره اي از حکمراني نيکْ رفتار يا فاجر نيست که در حکومتش مؤمن، کار خود کند و کافر، بهره ي خود بَرَد و خداوند در آن، وعده و موعد را برساند و بدان وسيله، ثروت هاي عمومي فراهم آيد، و با دشمنْ پيکار گردد، و راه ها امن شود، و حقوق ناتوان از توانمند ستانده شود، تا آن جا که نيکورفتار، آسوده باشد و از گزند تبهکار، در امان مانَد. [صفحه 532]
401. امام علي عليه السلام: بدترينِ شهرها، شهري است که در آن، امنيت و آباداني نيست.
صفحه 532.