بازرسي براي برچيدن ستم لشکريان
پس از حمد و سپاس خداوند؛ به درستي که لشکري روانه ساختم که به خواست خدا،از کنار شما عبور مي کنند و به آنان سفارش کردم بدانچه از سوي خداوند بر آنان واجب است، از خودداري کردن از آزار و کنار نهادن اذيّت و بدي؛ و من نزد شما و پيمان شما، از آزار سپاهيان بيزاري جويم، مگر آن که گرسنگي، سربازي را ناچار گرداند و راهي براي سير کردن خود، جز آن نيابد. پس کسي را که دست ستم گشايد، از ستمگري باز داريد و دست بي خردان خود را از زيان رساندن به لشکريان و متعرّض آنان شدن در آنچه استثنا کردم، باز داريد. من در ميان سپاه جاي دارم. پس شکايت هايشان را به من رسانيد، و آنچه به شما رسد به سبب غلبه ي آنان و توان برطرف کردن آن را نداريد، جز به وسيله ي خدا و من، به ياري خدا آن را تغيير دهم. ان شاء اللَّه! [صفحه 492]
359. امام علي عليه السلام: از بنده ي خدا علي امير مؤمنان، به هرکس که ارتش بر او گذرد، از گردآورندگان خراج و کارگزاران شهرها:
صفحه 492.