برخورد امام علي با انتقادهاي ويرانگر
نکته اي که در پايان اين بحثْ بايد بدان توجه کرد، برخورد هوشمندانه امام با انواع انتقادهاست. ملاحظه ي سيره ي وي در برخورد با انتقادها و اعتراضات سه جريان عهده ي سياسي مخالف خود «ناکثين، قاسطين و مارقين»، نشان مي دهد که اگر او به صورت رسمي و عملي از مردم مي خواهد تا انتقاد خود را با صراحتْ بيان کنند، ليکن به افراد قدرت طلب و کينه توز و توطئه گر، اجازه نمي دهد براي رسيدن به مقاصد سياسي و به بهانه نقد و انتقاد، هر آنچه مي خواهند، بگويند و بنويسند.[1] .