فراهم ساختن نيازمندي هاي ضروري براي همه
249. امام علي عليه السلام: در کوفه کسي نبود، جز آن که برخوردار و بهره مند [از زندگي] بود. پايين ترينِ مردمان کوفه از نظر جايگاه [اقتصادي، چنان بود که] نان گندم مي خورد و در سايه مي نشست و از آب فرات مي نوشيد. 250. تهذيب الأحکام- به نقل از محمد بن ابو حمزه از مردي که اميرمؤمنان با او برخورد کرد-: پيرمردي نابينا که گدايي مي کرد، عبور کرد. امير مؤمنان پرسيد: «اين چيست؟». گفتند: اي امير مؤمنان! يهودي است. [راوي]گويد: امير مؤمنان فرمود: «او را به کار گرفتيد تا آن جا که پير و ناتوان شد و [اکنون] از او دريغ مي کنيد؟ بر او از بيت المال، انفاق کنيد». [صفحه 414]
247. امام علي عليه السلام: خداوندِ سبحان، روزيِ تهي دستان را در مال هاي توانگران، واجب کرد. پس تهي دستي گرسنه نماند، جز آن که توانگري از حقّ او بهره بُرده است، و خداوند، توانگران را از اين امر، بازخواست کند. 248. امام علي عليه السلام: خداوند، واجب کرد در ثروت توانگران، به اندازه اي که تهي دستان را کفايت کند. اگر تهي دستانْ گرسنه و برهنه بمانند، بايد در جلوگيري از توانگران، تلاش کنند. سزاست که خداوند، روز رستاخيز، توانگران را حسابرسي کند و آنان را بر اين کار، عذاب کند.
صفحه 414.