برگزيدن ديده بان براي مراقبت از كارگزاران











برگزيدن ديده بان براي مراقبت از کارگزاران



115. امام علي عليه السلام- در نامه اش به کعب بن مالک[1] -: پس از حمد و سپاس خداوند؛ کسي را به جاي خود بگمار و با گروهي از يارانت، از شهر خارج شو تا به باغ ها و روستاهاي سواد[2] برسي. در آن جا از کارگزاران من در منطقه ي دجله و عُذَيْب[3] پرس وجو کن و در رفتار آنان بنگر. آن گاه به روستاهاي بِهْقُبادات[4] برگرد و کار آن را بر عهده گير، و در دايره ي سرپرستي اي که خداوند به تو داده، از او پيروي کن و بدان که کار فرزند آدم، بايگاني شده و بدان، پاداش داده مي شود. نيکي به جا آر. خداوند، ما و تو را به نيکي موفّق دارد؛ و در کارهايت راستي را نشانم ده. والسلام!

116. امام علي عليه السلام- در عهد نامه اش به مالک اشتر-: آن گاه در امر کارگزارانت بنگر و آنان را با آزمودن، به کار گير... و رفتار آنان را وارسي کن. ديده باناني صداقت پيشه و وفادار به سويشان گسيل دار؛ چرا که وارسي پنهاني، آنان را به امانتداري و ملايمت با شهروندان وادارد؛ و خود را از کارگزارانت واپاي. اگر يکي از آنها دست به خيانتي زد و گزارش ديده بانان تو بر آن خيانت، هم داستان بود، بدين گواه بسنده کن و کيفر او را با تنبيه بدني بدو برسان و آنچه به دست آوردي، بستان. پس او را خوار بدار و خيانتکار شمار و طوق بدنامي را در گردنش بياويز.

117. امام علي عليه السلام- در عهد نامه اش به مالک اشتر (در کنترل سپاهيان)-: سپس از گماشتن بازرساني امين و حقگوي نزد مردم، فروگذاري مکن تا آزمون [و حسنِ خدمت] هر آزمايش داده اي را ثبت کنند و آنان، اعتماد يابند که به حُسنِ قدمتشان آگاهي.

[صفحه 292]


صفحه 292.








  1. به حسب ظاهر، مالک بن کعب درست باشد، زيرا امام علي، کارگزاري به نام کعب بن مالک نداشت؛ بلکه کعب بن مالک با امام بيعت نکرد. بلي؛ مالک بن کعب از کارگزاران مورد اعتماد در منطقه ي عين تمر و اطراف بغداد بود.
  2. سواد از سرزمين ها و روستاهاي عراق است که در زمان عمر بن خطاب به دست مسلمانان فتح شد. از آن رو آن را سواد گويند که پوشيده از نخلستان و درخت و کشت بود.
  3. عُذَيْب، آبگاه بني تميم است و اولين آبي است که مسافران در بيان به هنگام حرکت از کوفه به سمت مکه با آن مواجه مي شوند.
  4. بِهْقُباد، نام سه آبادي بغداد در اطراف شطّ فرات است.