معاوية بن ابي سفيان
مـحـصـن ضـَبـي بـر مـعـاويـه وارد شـد، مـعـاويه از او پرسيد: از کجامي آيي. او (براي چـاپـلوسـي) گفت: از نزد بخيل ترين مردم، علي بن ابيطالب! معاويه بانگ برآورد و گفت: «واي بر تو، چگونه علي را بخيل ترين مردم مي نامي در حالي که اگر يک خانه پـر از طـلا و يک خانه پر از نقره داشت، طلاها را پيشتر از نقره ها به بينوايان مي داد و بـه طـلا و نـقـره مـي گـفـت: اي طـلاي زرد و اي نـقـره سـفـيـد، (بـرويـد) و غير مرا فريب دهيد.[1] .