ابوبکر
«هـر کـس دوسـت دارد بـه بـزرگ تـريـنِ مـردم در مـقـام و مـنـزلت، نزديک ترين مردم به پيامبر (ص)، برترين مردم در نام و نشان، بزرگ ترين مردم در بي نيازي از مردم، که از جهت رسول الله به دست آورده بنگرد، به اين شخصي که از دور نمايان است (امام علي (ع» نگاه کند.»[1] . ابـوبکر، همچنين مي گويد: رسول خدا (ص) شب هجرت در حالي که ما بيرون غار بوديم و قـصـد داشـتـيـم بـه مـديـنـه بـرويـم بـه مـن گـفـت: دسـت مـن و دسـت عـلي در عدل و داد برابر است.[2] .
شـعبي گويد: ابوبکر در محلي نشسته بود که ناگاه (وجود مبارک)علي بن ابيطالب از دور نمايان شد، چون ابوبکر او را ديد گفت: