مردم داري و مهرورزي
«و اَشْعِرْ قَلبَکَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعيَّةِ والمَحَبَّةَ لَهُم وَاللُّطفَ بِهِمْ ولاتکونَنَّ عَلَيْهِمْ سَبُعا ضارِيا تَغْتَنِمُ اَکْلَهُمْ؛[1] دلت را براي رعيت پر از مهر و محبت و لطف کن و بر آنها درنده آزار دهنده اي مباش که خوردن آنان را غنيمت شماري.» از نظر حضرت علي عليه السلام مهرباني و محبت با مردم در جذب دلها و اداره کردن انسانها نقش ارزنده اي دارد و باعث مي شود زمامدار بر قلوب مردم حکومت کند. اين يک اصل اسلامي است که امام سخت به آن وفادار بود و به آن به عنوان يک اصل مهم در حکومت مي نگريست.
حکومتها طبق روشهاي مادي و دنيامدارانه، سعي مي کنند از هر ابزاري براي جلب توجه مردم بهره برند، بدون اينکه در حقيقت مردم را به حساب آورند. اما روش حکومت امام علي عليه السلام مهرباني و مهرورزي عاطفي و معنوي با مردم، توجه به نيازها و مشکلات آنان و تلاش براي خدمت به خلق خدا بود؛ چنان که در نامه خود به مالک اشتر چنين نوشت: