ويژگيهاي كارگزاران حكومتي در دوران حكومت اميرالمومنين(ع)












پايان نامه: ويژگيهاي کارگزاران حکومتي در دوران حکومت اميرالمؤمنين علي



(رويکردي جامعه شناختي)، مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: امام صادق (ع)، دانشکده معارف اسلامي و علوم سياسي، 177ص، فارسي، منابع: 172-177 و به صورت زيرنويس، استاد راهنما: سيّد محمد رضا احمدي طباطبايي؛ استاد مشاور: حميد بهرامي احمدي، تاريخ دفاع: 1381.

تقوي رفسنجاني، مهدي

نمايه: کارگزاران حکومت امام علي (ع)

چکيده: در اين پايان نامه ابتدا به خطوط کلي سياست از نظر امام علي (ع) توجه شده است. آنگاه دسته هاي مختلف کارگزاران در حکومت علي (ع) معرفي شده اند و سرانجام نويسنده با تحليل جامعه شناسانه به بررسي ويژگي هاي اين کارگزاران در نظام حکومتي امام علي (ع) پرداخته و نمونه هايي از الگوهاي حکومتي را معرفي کرده است. از نظر نويسنده در حکومت علي (ع) براي انتخاب کارگزاران به پايگاه اجتماعي و اقتصادي و ديني آنان و همچنين به صلاحيت هاي علمي، تخصصي، ديني و اخلاقي آنان توجه ويژه اي صورت گرفته است. نويسنده معتقد است از نظر علي (ع) احراز قدرت سياسي وسيله اي براي خدمت به خلق و رفع مشکلات و توسعه معيشت و اقامه عدل و آباداني آخرت مي باشد و اين مطلب در نامه هاي آن حضرت به کارگزاران کاملاً مشهود است. وي همچنين مدعي است که سلامت کارگزاران از منظر اميرالمؤمنين (ع) به ثبات نظام حکومتي اسلام کمک مي کند و فساد آنان به تزلزل و فروپاشي نظام سياسي منجر خواهد شد. از منظر جامعه شناسي خصوصيات کارگزاران در نظام سياسي امام علي (ع) در موارد ذيل خلاصه مي شود: سابقه در اسلام، ملاحظه سوابق خانوادگي و ديني، پايبندي به اخلاق و مباني ديني، حيا و عفت، تجربه و کارداني امانتداري، حسن سابقه و شهرت.