پايان نامه: خداپرستي و نعت پيامبر و علي در شاهنامه
کريمي مخصوص، مصطفي نمايه:خدا در شعر فارسي؛ مدايح و مراثي امام علي (ع) (امام علي (ع) )؛ جنبه هاي عرفاني و ديني شاهنامه (ادبيات)؛ مدايح و مراثي پيامبر (پيامبر و اهل بيت) چکيده:بر اساس اين نوشتار، در شاهنامه به ابياتي بر مي خوريم که فردوسي در نعت پيامبر اکرم (ص) و علي (ع) سروده است. هر چند تعداد اين گونه ابيات بسيار کم است، در همين ابيات اندک نيز فردوسي علاقه و ارادت خود را به پيامبر و علي (ع) و خاندان آن حضرت ابراز کرده است. او در زماني اين ابيات را سروده که سلطان محمود غزنوي، شيعيان را با برچسب رافضي و قرمطي بر دار مي کرد. وجود اين ابيات نشان مي دهد که فردوسي از شيعيان راستين علي (ع) بوده و آمادگي داشت در راه عقيده خود جانش را فدا کند. نويسنده اشعار فردوسي را در شش موضوع عظمت پروردگار، دعا و نيايش، نام ها و صفات خدا، اعتقاد به بهشت و دوزخ، سفارش به راستي و پناه بردن به خدا و نعت پيامبر و علي (ع) در قسمت هاي جداگانه گردآوري کرده و آيات و احاديث مربوط به اين موضوعات را به همراه نحوه الهام گيري فردوسي از آيات، مورد بررسي قرار داده است.
مقطع کارشناسي ارشد، دانشگاه: آزاد اسلامي واحد تهران مرکزي، دانشکده زبان و ادبيات فارسي، 153ص، فارسي، استاد راهنما: احمد رنجبر؛ استاد مشاور: جليل تجليل، تاريخ دفاع: 1375.