کتاب: امام شناسي
فروست: دوره علوم و معارف اسلام - 2 شابک: 964-6532-44-2 دوره کنگره: BP223 ديويي: 297/45 حسيني طهراني، سيّد محمد حسين (1305-1374) نمايه:امامت در قرآن و حديث؛ امامت امام علي (ع) (امام علي (ع) ) چکيده: ارائه مباحثي تفسيري، فلسفي، روايي، تاريخي و اجتماعي درباره امامت و ولايت امام علي (ع) و بررسي صفات ممتاز ايشان است. نويسنده ابتدا با رويکردي تفسيري و ضمن اشاره به برخي از آيات قرآن، علي (ع) را وارث همه علوم قرآن و شاهد بر مؤمنين و داراي تمام علوم انبياي گذشته مي داند و به بررسي مزايا و ويژگي هاي منحصر به فرد امام علي (ع) مي پردازد. وي ابتلائات و امتحانات عجيب اميرالمؤمنين، اعلميت علي (ع)، وقوع برخي از معجزات توسط آن حضرت و وجود احاديث مهمي مثل حديث ثقلين در مورد علي (ع) را از جمله مهم ترين ادله عقلي و نقلي بر افضليت وي برشمرده و با توجه به منزلت و نسبت ميان امام علي (ع) و پيامبر (ص)، او را شايسته ترين فرد براي امامت بعد از رسول اکرم معرفي مي کند. نويسنده، وجود امام را براي حفظ نظام اجتماع لازم و واجب مي داند و امام علي (ع) را واجد تمام خصوصيات حجج الهي مي شمارد.
فضائل اميرالمؤمنين، 18جلد/ جلد چهارم، مشهد: علامه طباطبايي، چاپ چهارم, 1418 ق/ 3000 نسخه،235 ص، فارسي، وزيري (شميز).