مقاله: تأثير قرآن در انديشه امام علي
صدر، سيّد موسي (1307-1357مفقود) نمايه: انديشه هاي امام علي (ع) ؛ تأثير قرآن در نهج البلاغه (قرآن و علوم قرآني) چکيده: به گفته نويسنده، نگاهي گذرا به نهج البلاغه به عنوان تجليگاه انديشه امام علي (ع)، نشان مي دهد که سرچشمه هاي فکري و منابعي که آن حضرت در ساختمان فکري اش از آنها بهره برده متعدد و متنوع بوده است. مشاهده و تجربه مستقيم، افکار و باورهاي برگرفته از تعليمات پيامبر، تأملات و استدلال هاي عقلي و قرآن از جمله اين منابع اند. به عقيده نويسنده، علي (ع) در اين ميان بيشتر از همه از قرآن بهره گرفته است. اما قسمت عمده تأثير قرآن بر انديشه امام علي، تأثير غير مستقيم و محتوايي است؛ بدين معني که قرآن در کليتش به لحاظ محتوا و شيوه طرح مطالب، خاستگاه پيدايش يک سلسله انديشه ها و باورهايي براي علي (ع) شده است که به رغم وجود بستر قرآني براي آن انديشه ها، استناد صريحي در آنها از سوي حضرت به قرآن صورت نگرفته است. بينش ارزشگذاري، نگاه آينه اي به هستي، نگاه تسليم گونه نسبت به خداوند، نگاه ابزاري به دنيا، نگاه عبرت آموز به تاريخ، نگاه هدفمند به انسان و آزمون نگري زندگي از جمله رؤوس فکري علي (ع) در نهج البلاغه است که مورد بررسي نويسنده قرار گرفته اند.
پژوهشهاي قرآني، پياپي 23 و 24، ص 16-39، فارسي، کتابنامه: 37-39.