مقاله: آزادي مخالفان سياسي در حکومت علي: آزادي انديشه وآزادي عقيده
محل نگهداري: خانه مطبوعات دفتر تبليغات-قم سعيدي، محمدحسن ملاحظه: قسمت دوم نمايه:آزادي سياسي؛ سيره سياسي و اجتماعي امام علي(ع) (امام علي(ع) ) چکيده: تحقيقي است در تبيين آزادي سياسي از ديدگاه امام علي(ع) و سيره عملي آن حضرت با مخالفانش. نويسنده با اشاره به ارزش انديشه و تفکّر مي گويد: در اصل، انديشه تحميلي نيست و هر کس انديشه خود را از مقدماتي دريافت مي دارد. آنچه مهم است و قابل مباحثه و مناقشه بايد قرار گيرد، مقدمات انديشه است که مي توان با تبليغ و روشنگري، در آن تغييراتي ايجاد نمود. نويسنده سپس با تعريف عقيده به باورها و يافته هاي فکري افراد، معتقد است پيامبران هيچ گاه با افکار و عقايد مردم به صورت تحکّم آميز برخورد نکردند. وي حرکت ابراهيم(ع) در شکستن بت ها و اقدام موسي(ع) در نابود کردن گوساله سامري را در راه بيداري و آگاهي و رفع موانع از برابر اطلاع رساني صحيح دانسته است. در ادامه با تکرار اين مطلب که عقيده تحميلي نمي شود، به پيامدهاي تحميل و تفتيش عقايد مي پردازد و از تحميل عقيده کليسايي و پيامدهاي ماديگرايي و اباحيگري و جدايي دين از سياست سخن مي گويد. وي سپس به سيره عملي امام علي پرداخته و به نمونه هاي عيني رفتارهاي آن حضرت با خوارج نهروان و اقليت هاي مذهبي اشاره مي کند و نتيجه مي گيرد که آزادي انديشه و عقيده، امري مسلّم براي مخالفان وي بوده است و آن حضرت کسي را به جرم عقيده، مورد تعقيب و مجازات قرار نداده است.
حکومت اسلامي، پياپي 19، ص 84-124، فارسي، کتابنامه: 121-124.