كتاب: اميرالمؤمنين اسوه وحدت












کتاب: اميرالمؤمنين اسوه وحدت



ترجمه محمد رضا عطايي، مشهد: آستان قدس رضوي، بنياد پژوهشهاي اسلامي، چاپ دوم, 1372 / 3000 نسخه، 733 ص، فارسي، وزيري (گالينگور)، منابع: 702-705، فهارس: اشخاص، اماکن، مکاتب، کتابها و مجلات.

محل نگهداري: کتابخانه تخصصي اميرالمؤمنين علي(ع)-مشهد

شري، محمد جواد(1911؟-1994 م)

عنوان متن ترجمه شده:

أميرالمؤمنين(ع)

آثار پيرامون اين اثر، شماره : 752

ملاحظه: عنوان اصلي ذکر نشده است.

نمايه: سيره امام علي(ع) ؛ وحدت اسلامي(علوم سياسي)

چکيده: بررسي جايگاه سياسي و ديني علي (ع) در اسلام و پيوند معنوي آن حضرت با پيامبر (ص) است. نويسنده ابتدا به ادوار مختلف زندگي امام علي (ع) در سه بخشِ دوران نبوت، دوران خلفاي سه گانه و دوران خلافت خود آن حضرت اشاره کرده و ضمن تجزيه و تحليل ماهيت مسئله خلافت در قوانين اسلام، به بررسي مسائل اختلافي و اشتراکي در مورد شخصيت علي (ع) و خلافت ايشان پرداخته است. وي معتقد است که علماي اسلام در مقام و منزلت ديني و علمي امام علي (ع) و همچنين در موقعيت او به عنوان يکي از خلفاي راشدين هيچ گونه اختلافي ندارند و تنها اختلاف نظر آنان در مورد شأن سياسي آن حضرت به عنوان يک دولتمرد مي باشد. نويسنده با توجه به اين مطلب به مرتبت علي (ع) و امتيازات ويژه اش نزد پيامبر (ص) و شرکت او در جنگ هاي بزرگ اسلام در دوران نبوت آن حضرت اشاره دارد و جايگاه وي را در قرآن و سنت جايگاهي خاص و منحصر به فرد مي داند. نويسنده از دوران زندگي امام علي (ع) در عصر خلفا سخن مي گويد و در صدد است تا کناره گيري آن حضرت از خلافت را توجيه کند و خلافت ابوبکر و عمر و عثمان را مشروع جلوه دهد. حوادث دوران خلافت علي (ع) و بررسي کيفيت خلافت در اسلام و قوانين آن، از ديگر مباحث کتاب حاضر مي باشد. نويسنده علم بالاي امام علي (ع) را در مورد رهبري ديني مي پذيرد ولي معتقد است که اين علم فراوان دليلي بر پذيرش مسائل حکومتي نيست.