مقاله: عبرتها و آموزه هاي عصر علوي












مقاله: عبرتها و آموزه هاي عصر علوي



انديشه حوزه، پياپي 32 و 33، ص 352-378، فارسي، کتابنامه: 377-378.

محل نگهداري: پايگاه اطّلاع رساني سراسري اسلامي (پارسا)

نوايي، علي اکبر

نمايه: جامعه عصر امام علي (ع)

چکيده: بررسي ناهنجاري ها و آفاتي است که جامعه عصر امام علي (ع) را فرا گرفته بود و در آخر مانع ادامه حرکت اصلاحي علوي شد. نويسنده با اشاره به جريان هايي که منجر به سقيفه بني ساعده و تغيير خلافت از امام علي (ع) به ديگران شد، اين حوادث را درس عبرتي براي جامعه امروز مي داند؛ چرا که تاريخ تکرار مي شود و سنت هاي تاريخ يکسان هستند. وي با اشاره به تغيير محل خلافت از مدينه به کوفه و نافرماني و آشوب هاي دوران خلافت امام (ع) و بي محتوايي نسل ها و انحراف انديشه ها نتيجه مي گيرد که علي (ع) به رغم در دست داشتن زمامداري، تنهاست. او شاهد رجعت دوباره مردم به جاهليت است. وي نشانه هاي اين بازگشت را در دنياگرايي و مال اندوزي، تملق و چاپلوسي و انحرافات دسته جمعي مي داند؛ چنان که گروه گروه مردم از علي (ع) جدا شدند و به صفوف مخالفان آن حضرت پيوستند. نويسنده به شهادت رسيدن طرفداران مصمم و عاشق علي (ع) و تغيير ماهيت برخي از صحابه نخستين پيامبر چون طلحه و زبير و انزوا و گوشه گيري شماري ديگر از آنان را باعث بازگشت جامعه به سنت هاي جاهلي مي داند. وي در پايان عبرت ها و آموزه هاي اين دوران را در حمايت از پايگاه اصلي اسلام و دوري از اختلافات و آشوب ها و جلوگيري از نفوذ فرصت طلبان در بدنه قدرت مي داند.