سرور و شادي شيطان از كفر و ارتداد مسلمين











سرور و شادي شيطان از کفر و ارتداد مسلمين



امام باقر عليه السلام فرمود: هنگامي که پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در روز غدير دست اميرالمؤمنين عليه السلام را گرفت، ابليس در بين گروهش فريادي کشيد و همه ي شياطيني که در خشکي و دريا بودند نزد او گرد آمدند و گفتند: اي آقاي ما، و اي مولاي ما، چه نگراني برايت پيش آمده است؟ ما فريادي وحشتناکتر از اين از تو نشنيده بوديم!

ابليس گفت:

اين پيامبر کاري کرد که اگر به نتيجه برسد هرگز معصيت خداوند انجام نخواهد گرفت.

[صفحه 71]

شياطين گفتند: اي آقاي ما، و اي مولاي ما، تو بودي گمراه کننده ي آدم!!

هنگامي که منافقين در بين خود گفتند: «پيامبر از روي هواي نفس سخن مي گويد»، و يکي از آن دو نفر (ابوبکر و عمر) به ديگري گفت: «نمي بيني چگونه چشمانش در سرش مانند مجانين مي گردد»، هنگامي که اين سخنان را گفتند ابليس از خوشحالي فريادي کشيد و دوستانش را جمع کرد و گفت: «شما مي دانيد که من قبلاً گمراه کننده ي آدم بوده ام»!؟ گفتند: آري. ابليس گفت: «آدم عهد و پيمان را شکست ولي به خداوند کافر نشد؛ اينان عهد و پيمان را شکستند و به پيامبر کافر شدند»!!

هنگامي که پيامبر صلي اللَّه عليه و آله از دنيا رفت و مردم غير علي عليه السلام را براي خلافت بپا داشتند، ابليس تاج پادشاهي بر سر گذاشت و منبري نصب کرد و بر روي آن نشست و شياطينش را جمع کرد و به آنان گفت:

شادي کنيد، چرا که تا امام قيام نکند خداوند اطاعت نمي شود.[1] .



صفحه 71.





  1. روضه ي کافي: ص 344 ح 542. جمله ي آخر اين حديث در متن عربي چنين است: «لايُطاعُ اللَّهُ حَتّي يَقُومَ الإمامُ». اين جمله احتمال دو معني دارد: الف: تا امام بر حقي امور را به دست نگيرد خدا اطاعت نمي شود. ب: تا امام زمان عجل اللَّه فرجه قيام نکند خدا بطور کامل اطاعت نمي شود.