غدير در شعر عربي، فارسي، اردو، ترکي
خود اميرالمؤمنين عليه السلام درباره ي غدير شعري سروده اند و چند تن از اصحاب پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و نيز عده اي از اصحاب ائمه عليهم السلام اشعاري درباره ي غدير دارند که از جمله ي آنان قيس بن سعد بن عباده، سيد حميري، کميت اسدي، دعبل خزاعي و ابوتمام است. عده اي از علماي بزرگ نيز که قريحه ي شعري داشته اند اشعار رسايي درباره ي غدير سروده اند که از جمله ي آنان شريف رضي، سيد مرتضي، قطب راوندي، حافظ برسي، شيخ کفعمي، شيخ بهايي، شيخ کَرَکي، شيخ حر عاملي، سيد علي خان مدني و آيةاللَّه شيخ محمد حسين غروي اصفهاني (کمپاني) است. شعراي زبردستي چون ابن رومي، وامق نصراني، حماني، تنوخي، ابوفراس حمداني، بشنوي کردي، کشاجم، ناشي صغير، صاحب بن عباد، مهيار ديلمي، ابوالعلاء معري، اقساسي، ابن عرندس، ابن عودي، ابن داغر حلي، بولس سلامه مسيحي از شعراي عرب درباره ي غدير شعر سروده اند. گذشته از شعراي عرب، شاعران پارسي گوي و اردو زبان و ترک زبان نيز سهم بسزايي در نظم محتواي غدير و حفظ و نشر آن در قالب شعر داشته اند. لازم به تذکر است که عده اي از شعرا داستان غدير را به صورت مفصل يا مختصر در قالب شعر آوده اند که اول آنان حسان است. برخي ديگر فقط مقطع حساس آن را که «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ» است به شعر کشيده و پرورش داده اند. گروهي نيز با قالب ريزي ادبي غدير، مباني اعتقادي آن را بيان کرده اند و تا آنجا که توانسته اند شکوفايي روحي آن را در زندگي معنوي يک شيعه جلوه گر ساخته اند که راستي با خواندن آنها حلاوت و خنکاي ولايت در سراسر وجود انسان نمودار مي شود. [صفحه 317]
در طول چهارده قرن، مسئله ي غدير در قالب اشعار عربي، فارسي، اردو، ترکي و غير آن به نظم کشيده شده است. اولين قدم را شاعر زبردست عرب حسان بن ثابت برداشت و با اجازه ي رسمي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در حضور مردم اشعاري را که در همان غدير خُم درباره ي واقعه ي آن سروده بود خواند.
صفحه 317.