اتمام حجت محمد بن عبداللَّه حِميَري با غدير
تَناسَوا نَصْبَهُ في يَوْمِ خُمّ مِنَ الْباري وَ مِنْ خَيْرِ الْأَنامِ يعني: نصب علي بن ابي طالب عليه السلام در روز غدير خم را فراموش کردند که از سوي خدا و به دست بهترين مردم بود! معاويه گفت: تو از همه راست تر گفتي!! کيسه ي زر را تو بردار![1] .
روزي سه نفر از شعرا نزد معاويه بودند که يکي از آنان محمد حميري بود. معاويه کيسه ي زري بيرون آورد و گفت: اين را به کسي از شما مي دهم که درباره ي علي جز حق نگويد. دو شاعر برخاستند و براي خوشامد معاويه اشعاري در ناسزا به اميرالمؤمنين عليه السلام گفتند. سپس محمد بن عبداللَّه حميري برخاست و اشعار بلندي در مدح اميرالمؤمنين عليه السلام سرود که يک بيت آن درباره ي غدير بود: