اتمام حجت امام عسکري با غدير
آنگاه که خداوند با بپا داشتن اوليايش بعد از پيامبر بر شما منت گذاشت، خطاب به پيامبرش فرمود: «الْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دينَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْکُمْ نِعْمَتي وَرَضيتُ لَکُمُ الإِسْلامَ ديناً».[1] . 2. حسن بن ظريف به امام عسکري عليه السلام نامه اي نوشت و معناي «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ» را سؤال کرد. حضرت در پاسخ نوشتند: مقصود حضرت آن بود که او را عَلَم و علامتي قرار دهد که هنگام اختلاف، حزب خداوند با آن شناخته شوند.[2] . [صفحه 283]
1. اسحاق بن اسماعيل از نيشابور براي امام حسن عسکري عليه السلام نامه اي نوشت و مسائلي را مطرح کرد. آن حضرت جواب نامه را توسط نمايندگان خود براي او فرستادند که يکي از فرازهاي آن چنين است:
صفحه 283.