اتمام حجت امام باقر با غدير
2. يک نفر از اهل بصره به امام باقر عليه السلام عرض کرد: حسن بصري آيه ي «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ...» را مي خواند و مي گويد درباره ي مردي نازل شده و نام او را نمي گويد. حضرت فرمود: او را چه شده...؟! اگر مي خواست خبر مي داد درباره ي چه کسي نازل شده! جبرئيل بر پيامبر صلي اللَّه عليه و آله نازل شد و عرض کرد: خداوند به شما امر مي کند امتت را راهنمايي کني که وليشان کيست، و اين آيه را نازل کرد. پيامبر صلي اللَّه عليه و آله هم قيام کرد و دست علي بن ابي طالب عليه السلام را گرفت و بلند کرد و فرمود: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ».[2] . 3. ابوبصير به امام باقر عليه السلام عرض کرد: مردم مي گويند: چرا خداوند نام علي و اهل بيتش عليهم السلام را در قرآن صريحاً نياورده است؟ حضرت فرمود: خدا نماز را نازل کرده و عدد رکعات آن را پيامبر صلي اللَّه عليه و آله بيان فرموده و همچنين است زکات و حج. و آيه ي «اَطيعُوا اللَّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِي الْاَمْرِ مِنْکُمْ» را نازل کرده که درباره ي علي و [صفحه 276] حسن و حسين عليهم السلام است، و در بيان کلمه ي «اولوا الامر» پيامبر صلي اللَّه عليه و آله درباره ي علي عليه السلام فرموده: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ»... اگر آن حضرت سکوت مي کردو اهل آيه ي اولوا الامر را معرفي نمي کرد آل عباس و آل عقيل و ديگران آن را ادعا مي کردند. وقتي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله از دنيا رفت علي عليه السلام صاحب اختيار مردم بود... چون آن حضرت ولايت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.[3] . 4. ابان بن تغلب از امام باقر عليه السلام پرسيد: معناي کلام پيامبر صلي اللَّه عليه و آله چيست که فرمود: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ»؟ حضرت فرمود: آيا مثل اين مطلب هم جاي سؤال دارد؟! به آنان فهمانيد که جانشين او خواهد بود.[4] . 5. امام باقر عليه السلام با تعجب از انکار امت نسبت به حقيقت غدير فرمودند: «اين امت انکار کردند پيماني را که پيامبر صلي اللَّه عليه و آله از ايشان براي علي بن ابي طالب عليه السلام گرفت در روزي که او را براي مردم منصوب فرمود و آنان را در زمان حياتش به ولايت و اطاعت او فرا خواند و آنان را بر اين مطلب شاهد گرفت.»[5] . 6. امام باقر عليه السلام در بيان حد ولايت و برائت با استناد به حديث غدير فرمودند: اين امت وقتي به علي بن ابي طالب عليه السلام مي رسند مي گويند: دوستانش را دوست داريم ولي از دشمنانش بيزاري نمي جوييم، بلکه آنان را هم دوست داريم! چگونه چنين ادعايي صحيح است در حالي که پيامبر صلي اللَّه عليه و آله مي فرمايد: «اللهم و ال من والاه و عاد من عاداه...»، ولي مي بيني که با دشمنان او دشمني نمي کنند و خوار کنندگان او را خوار نمي کنند. اين انصاف نيست!![6] . [صفحه 277]
1. امام باقر عليه السلام در شرايط زماني خاصي که مقارن با انقراض بني اميه بود، داستان مفصل واقعه ي غدير را با متن کامل خطبه ي مفصل غدير بيان فرمودند که سند و پشتوانه اي محکم و تأييد شده توسط مقام عصمت براي اين خطابه ي تاريخي شد.[1] .
صفحه 276، 277.