اتمام حجت حضرت زهرا با غدير
2. بعد از رحلت پيامبر صلي اللَّه عليه و آله حضرت زهرا عليهاالسلام کنار قبور شهداي اُحُد مي آمد و در آنجا گريه مي کرد. محمود بن لبيد در آنجا از حضرت پرسيد: آيا پيامبر صلي اللَّه عليه و آله قبل از وفاتش درباره ي امامت علي کلام صريحي فرمود؟! [صفحه 273] حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: واعجبا، آيا روز غدير خم را فراموش کرده ايد؟![2] . 3. هنگامي که اهل سقيفه بر در خانه ي اميرالمؤمنين عليه السلام براي بيعت آن حضرت هجوم آوردند، حضرت زهرا عليهاالسلام پشت در آمد و فرمود: «گويا شما نمي دانيد پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در روز غدير خم چه فرمود؟! به خدا قسم در آن روز براي علي بن ابي طالب پيمان ولايت را بست تا اميد شما را از آن قطع کند. ولي شما ارتباط بين خود و پيامبرتان را قطع کرديد! خدا بين ما و شما در دنيا و آخرت حکم خواهد کرد.»[3] . 4. در روزهاي آخر عمر حضرت زهرا عليهاالسلام، عده اي از زنان مهاجر و انصار به عيادت آن حضرت آمدند. در اين فرصت حضرت مطالبي درباره ي امامت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند، و زنان آن مطالب را براي مردان خود نقل کردند. در پي آن عده اي از سرشناسان مهاجر و انصار به عنوان عذرخواهي نزد حضرت آمدند و گفتند: اي سيدة النساء، اگر ابوالحسن اين مطالب را قبل از بيعت با اهل سقيفه براي ما مي گفت، هرگز با ديگري به جاي او بيعت نمي کرديم!! حضرت فرمود: از من دور شويد که عذري از شما پذيرفته نيست... بعد از روز غدير خم خداوند هيچ دليل و عذري براي احدي باقي نگذاشته است.[4] .
1. حضرت ام کلثوم در سن سه سالگي اين حديث را از مادرش حضرت زهرا عليهاالسلام شنيده است که آن حضرت خطاب به مردمي که صاحب غدير را رها کرده و سخت حمايت از سقيفه مي کردند فرمود: آيا کلام پيامبر صلي اللَّه عليه و آله را در روز غدير خم فراموش کرده ايد که فرمود: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ»؟[1] .
صفحه 273.