نتيجه بيعت غدير
اضافه بر اينکه اهل سقيفه در مراحل مختلف کارشان متوسل به انواع مختلف بيعت شدند. بيعت ابوبکر که فلتة بود و با عدّه ي قليلي و بدون مشورت انجام شد و هيچ افضليتي هم مطرح نبود. بيعت عمر با سفارش ابوبکر و تعيين او بود. بيعت عثمان هم با تعيين شوراي فرمايشي عمر بود. ولي بيعت اميرالمؤمنين عليه السلام انتخاب افضل بود، که اين افضليت به نص رسول صلي اللَّه عليه و آله بود، گذشته از آنکه نص انتصابي آن [صفحه 230] حضرت نيز بود و بيعت به عنوان اقرار گرفتن و قبول آنچه حضرت مي خواست بود تا اگر کسي بيعت ديگري را پذيرفت معلوم باشد که قبلاً بيعت غدير را گردن نهاده بوده است. [صفحه 231]
اگر چه با وجود نص، نيازي به بيعت غدير نبود، و مردم مثل ساير موارد منصوص اسلام، بايد خلافت را هم مي پذيرفتند، ولي اين بيعت عمومي به عنوان يک حق قانوني و اجتماعي نيز مطرح بود که در مقابل کار عمال سقيفه قرار مي گرفت. يعني وقتي مي گفتند: در سقيفه ما با بيعت مردم خلافت ابوبکر را درست کرديم، در مقابلشان گفته مي شد: بيعت غدير قبل از آن و با حضور جميعتي بيشتر و با حضور شخص پيامبر صلي اللَّه عليه و آله و به ضميمه ي نص الهي بوده است.
صفحه 230، 231.