دشمنان و مبغضان اهل بيت
مسلمين در مقابل اهل بيت عليهم السلام هميشه بر سر دو راهي قرار دارند: يا حب و يا بغض، و راه سومي برايشان وجود ندارد. نداشتن محبت ايشان- در صورت شناخت آنان- جرم است و کسي نمي تواند در اين باره بي تفاوت باشد. پيداست همانطور که محبت اهل بيت عليهم السلام درجات دارد، بغض و عداوت با ايشان هم در دشمنانشان يکسان نيست و شدت و ضعف آن و نوع دشمني هايشان متفاوت است. پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در خطبه ي غدير، هم محک و معيارهاي دشمني با اهل بيت عليهم السلام را- به عنوان اتمام حجت- براي مردم مشخص کرده اند، و هم جزاي دشمني و مخالفت با ايشان را بيان فرموده اند که ذيلاً ذکر مي کنيم: الف: انواع دشمني با اهل بيت عليهم السلام: 1. انکار حق ايشان و قبول نکردن ولايتشان. 2. شک در باره ي ايشان و مقاماتي که خدا به آنان عطا کرده است. 3. قبول نکردن ايشان به عنوان امام خود، و اقتدا نکردن به آنان. 4. رد کلام ايشان و موافق نبودن با آن و مخالفتِ اوامر ايشان. [صفحه 216] 5. بغض قلبي و عداوت ظاهري با آنان. 6. خذلان و خوار کردن ايشان و امتناع از نصرتشان. 7. نداشتن محبت ايشان. 8. حسد بردن به آنان. ب: دشمنان اهل بيت عليهم السلام در پيشگاه الهي: 1. ملعون و مغضوب و شقي هستند. 2. سفهاء و گمراهان و برادران شياطين و تکذيب کنندگان اند. 3. خداوند ايشان را مذمت نموده و خوار مي نمايد، و آنان را دشمن مي دارد و نمي آمرزد و بخاطر تکذيبشان آنان را هلاک مي فرمايد. ج: جزاي دشمنان اهل بيت عليهم السلام در روز قيامت: 1. اعمال آنان در دنيا و آخرت بي ارزش مي شود و سقوط مي کند. 2. در شعله هاي آتش فرو مي روند و صداي شعله کشيدن آتش جهنم را مي شنوند و زبانه هاي آن را مي بينند. 3. عذاب ايشان تخفيف نمي يابد. 4. عذاب شديدِ دائمي خواهند داشت و در آتش جهنم جاودانه خواهند بود.
از آنجا که اهل بيت عليهم السلام عصاره ي خلقت اند و خداوند تعالي ساير مخلوقات را به برکت ايشان و در سايه ي وجودشان آفريده است، لذا به همان اندازه که محبت و ولايت آنان نزد پروردگار ارزش و اهميت دارد بغض و عداوت با اين والاترين مخلوقاتِ خداوند نيز نزد او گناهي نابخشودني است و بي ارزش کننده ي همه ي خوبيهاست.
صفحه 216.