ذکر بعضي فضائل اميرالمؤمنين
1. اول بودن و پيشگامي علي بن ابي طالب عليه السلام در دين خدا، که اين موضع در جهات زير متبلور شده است: - اول کسي است که اسلام را قبول کرد. - اول کسي است که خدا را عبادت کرد. - اول کسي است که نماز خواند. 2. فداکاري هاي او در راه خدا، که در خطبه به اين صورت بيان شده است: - او ياري کننده ي دين خداست. - او دفاع کننده از رسول خداست. - اوست که با خوابيدن در جاي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله جان خود را فداي او کرد. [صفحه 208] 3. رضايت الهي از او، و اين مطلب را حضرت در قالب دو جمله فرموده اند: - خداوند عزوجل و من از او راضي هستيم. - هيچ آيه ي رضايتي در قرآن جز درباره ي او نازل نشده است. 4. ويژگي هاي خاصّ او، که در خطبه ي غدير به جهات زير اشاره شده است: - لقب «اميرالمؤمنين» مخصوص اوست. - او «جنب اللَّه» است. - او عزيزترين مردم نزد پيامبر صلي اللَّه عليه و آله است. - او سزاوارترين مردم نسبت به پيامبر صلي اللَّه عليه و آله است. - او نزديک ترين مردم به پيامبر صلي اللَّه عليه و آله است. - او از پيامبر و پيامبر از اوست. - سوره ي «هل أتي» درباره ي او نازل شده است. - سوره ي «والعصر» درباره ي او نازل شده است. اين فضائل نشان دهنده ي آن است که با وجود شخصي اينچنين متصل و مقرب در پيشگاه خدا و رسولش، هيچکس- با هر درجه و مقامي- سزاوار منصب امامت و ولايت نيست، تا چه رسد به نالايقان و بي فضيلتاني مانند ابوبکر و عمر و عثمان و معاويه و يزيد و...
فضائل اميرالمؤمنين عليه السلام که پيامبر صلي اللَّه عليه و آله در خطبه ي غدير به آنها اشاره فرموده اند، جنبه هاي اساسي و مهم از مناقب آن حضرت است که اتصال کاملِ او به خدا و رسولش را به مردم مي فهماند. اين جنبه ها در چهار عنوان قابل جمع است:
صفحه 208.