نتيجه گيري از «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ...»
الف: صراط مستقيم که قرآن و احاديث بر آن تکيه دارند فقط راه امامان عليهم السلام است. در اين باره دو جمله ي جامع در خطبه فرموده است: 1. «مَنَم صراط مستقيم خداوند که به شما دستور پيرويِ آن را داده است و بعد از من علي، و سپس فرزندانم از صلب او که امامان هدايت کننده هستند». [صفحه 202] 2. «سوره ي حمد درباره ي امامان نازل شده است»، يعني مسلمانان که هر روز لااقل ده مرتبه مي گويند: «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ»، در واقع از خدا مي خواهند که آنان را به راه ائمه عليهم السلام هدايت کند، و کساني که به اين راه هدايت مي شوند «اَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» هستند، و آنان که از اين راه منحرف مي شوند «مَغْضُوبٌ عَلَيْهِمْ» و «ضالّين» هستند. ب: کامل شدن دين خداوند و بالاترين نعمت پروردگار که با آمدن آن نعمتها کامل شد، ولايت ائمه عليهم السلام و صاحب اختيار شدن آنان بر مردم بود، و آن هنگام بود که دين اسلام به عنوان يک دين کامل مورد قبول خداوند قرار گرفت. در اين باره دو جمله در خطبه ي غدير فرموده اند: 1. «پروردگارا، هنگامي که من ولايت علي بن ابي طالب را براي مردم تبيين کردم اين آيه را نازل کردي که «الْيَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ...» «امروز دين شما را کامل نمودم و نعمت خود را بر شما به آخرين درجه رساندم و اسلام را به عنوان دين شما پسنديدم»، و اين آيه را نازل کردي که «وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً...» «هر کس جز اسلام ديني را بپذيرد هرگز از او قبول نخواهد شد و در آخرت از زيانکاران است». 2. «اي مردم، خداوند دينش را با امامت او (علي) کامل کرده است. پس هر کس به او و به امامان بعد از او که جانشينان او تا روز قيامت هستند اقتدا نکند و آنان را امام خود قرار ندهد اعمالش بي ارزش مي شود، و در جهنم دائمي خواهد بود...». [صفحه 203]
در اينجا بايد به دو جهت مهم در خطبه که به عنوان نتيجه گيري از جمله ي «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ...» تلقي مي شود اشاره کنيم:
صفحه 202، 203.