حضرت مهدي











حضرت مهدي



بدانيد که آخرين امامان، مهدي قائم از ماست. اوست غالب بر اديان، اوست انتقام گيرنده از ظالمين، اوست فاتح قلعه ها و منهدم کننده ي آنها، اوست غالب بر هر قبيله اي از اهل شرک و هدايت کننده ي آنان.[1] .

بدانيد که اوست گيرنده ي انتقام هر خوني از اولياء خدا. اوست ياري دهنده ي دين خدا.

بدانيد که اوست استفاده کننده از دريايي عميق.[2] اوست که هر صاحب فضيلتي را بقدر فضلش و هر صاحب جهالتي را بقدر جهلش نشانه مي دهد.[3] اوست انتخاب شده و اختيار شده ي خداوند. اوست وارث هر علمي و احاطه دارنده به هر فهمي.

بدانيد که اوست خبر دهنده ي از پروردگارش، و بالا برنده ي آيات الهي.[4] اوست هدايت يافته ي محکم بنيان. اوست که کارها به او سپرده شده است.

اوست که پيشينيان به او بشارت داده اند.[5] اوست که به عنوان حجت باقي مي ماند و بعد

[صفحه 183]

از او حجتي نيست. هيچ حقي نيست مگر همراه او، و هيچ نوري نيست مگر نزد او.

بدانيد او کسي است که غالبي بر او نيست و کسي بر ضد او کمک نمي شود. اوست ولي خدا در زمين و حکم کننده ي او بين خلقش و امين او بر نهان و آشکارش.



صفحه 183.





  1. «الف» و «ب» و «د»: اوست قاتل هر قبيله اي از اهل شرک.
  2. «ب»: اوست عبور کننده از دريايي عميق. منظور از درياي عميق احتمالاتي دارد، از جمله درياي علم الهي، و يا درياي قدرت الهي، و يا منظور مجموعه قدرتهايي است که خداوند به امام عليه السلام در جهات مختلف عنايت فرموده است.
  3. «ب»: اوست که هر صاحب فضلي را بقدر فضلش جزا مي دهد.
  4. «ه»: اوست محکم کننده ي امر پدرانش.
  5. «ج»: اوست که هر پيامبري که گذشته به او بشارت داده است.