تاکيد بر توجه امت به مسئله ي امامت
[صفحه 175] پيشگاه خداوند عزوجل، چنين کساني اعمالشان در دنيا و آخرت از بين رفته[1] و در آتش دائمي خواهند بود. عذاب از آنان تخفيف نمي يابد و به آنها مهلت داده نمي شود. اي مردم، اين علي است که ياري کننده ترين شما نسبت به من و سزاوارترين شما به من و نزديک ترين شما به من و عزيزترين شما نزد من است. خداوند عزوجل و من از او راضي هستيم. هيچ آيه ي رضايتي در قرآن نازل نشده است مگر در باره ي او، و هيچگاه خداوند مؤمنين را مورد خطاب قرار نداده مگر آنکه ابتدا او مخاطب بوده است، و هيچ آيه ي مدحي در قرآن نيست مگر درباره ي او، و خداوند در سوره ي «هَلْ اَتي عَلَي الْإِنْسانِ...» شهادت به بهشت نداده مگر براي او[2] و اين سوره را درباره ي غير او نازل نکرده و با اين سوره جز او را مدح نکرده است. اي مردم، او ياري دهنده ي دين خدا و دفاع کننده از رسول خدا است،[3] و اوست با تقواي پاکيزه ي هدايت کننده ي هدايت شده. پيامبرتان بهترين پيامبر و وصيتان بهترين وصي و فرزندان او بهترين اوصياء هستند. اي مردم، نسل هر پيامبري از صلب خود او هستند ولي نسل من از صلب اميرالمؤمنين علي است. اي مردم، شيطان آدم را با حسد از بهشت بيرون کرد. مبادا به علي حسد کنيد که اعمالتان نابود شود و قدمهايتان بلغزد. آدم به خاطر يک گناه به زمين فرستاده شد در حالي که انتخاب شده ي خداوند عزوجل بود، پس شما چگونه خواهيد بود در حالي که شمائيد[4] و در بين شما دشمنان خدا هستند.[5] . بدانيد که با علي دشمني نمي کند مگر شقي و با علي دوستي نمي کند مگر با تقوي، [صفحه 176] و به او ايمان نمي آورد مگر مؤمن مخلص. به خدا قسم درباره ي علي نازل شده است سوره ي «والعصر»: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَالْعَصْرِ، اِنَّ الْإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ»،[6] «قسم به عصر، انسان در زيان است» مگر علي که ايمان آورد و به حق و صبر راضي شد. اي مردم، من خدا را شاهد گرفتم و رسالتم را به شما ابلاغ نمودم، و بر عهده ي رسول جز ابلاغ روشن چيزي نيست. اي مردم از خدا بترسيد آنطور که بايد ترسيد و از دنيا نرويد مگر آنکه مسلمان باشيد.
اي مردم، خداوند دين شما را با امامت او کامل نمود، پس هر کس اقتدا نکند به او و به کساني که جانشين او از فرزندان من و از نسل او هستند تا روز قيامت و روز رفتن به
صفحه 175، 176.